door Theo Meijboom

 

Het was een warm welkom, vrijdag 18 september in Hellevoetsluis. En dat kwam niet alleen door het zonovergoten zomerweer, maar ook door de hartelijke ontvangst van Ton Pollemans. Koffie/thee met heerlijk gebak stond voor iedereen klaar!

 

We verzamelden ons in het onderkomen van de Stichting Verdedigingswerken en Kazerne Haerlem en kregen daar meteen al onderricht: hoewel het onderkomen ligt aan het Plein Fort Haerlem, mag Haerlem geen fort genoemd worden, maar kazerne Haerlem. Want dat was de functie van het historische bouwwerk, het onderkomen van enkele honderden soldaten die de vesting Hellevoetsluis moesten verdedigen tegen buitenlandse indringers.

 

Boeiende uitleg

We werden in Hellevoetsluis niet alleen getrakteerd op gebak, maar ook op een boeiende uitleg over de geschiedenis van de vesting Hellevoetsluis door Bram Kap van voornoemde Stichting. Hierna kregen we van deze sympathieke vrijwilliger een rondleiding om en onder de wallen. Op de wallen stond een imposant historisch kanon opgesteld, waarvan er in Nederland nog slechts twee te bezichtigen zijn. Herkenning was er bij een aantal onder ons toen Bram Kap iets vertelde over de functie van de trekken en velden in de loop van het kanon. Wie moest niet terugdenken aan de wapenleer toen ons de eerste beginselen werden uitgelegd van de werking van het dienstpistool, de FN 10? Hierna werd de rondleiding vervolgd in, zoals was aangekondigd, ‘de krochten van Hellevoetsluis’, de ondergrondse bunkers. Nadat we ook nog een zogenaamde FLAK uit de WO2 hadden bezocht nam de gids afscheid van ons en volgde nog een korte wandeling door de vesting onder leiding van Ton. Gelachen werd er ook. Onder andere bij een niet meer werkend fontein, wat gemaakt zou zijn van een molensteen waarvan de herkomst onbekend was (wat volgens mij allesbehalve een molensteen was). Maar er werd ook gelachen toen de fantasie van Ton met hem op de loop ging toen hij zei dat op het paadje, waar we op dat moment liepen, ooit onze grote admiraal De Ruyter zou hebben gelopen. “Maar we weten het niet zeker”, aldus Ton. We sloten de middag af met een gezellig onderonsje en drankje. Voor herhaling vatbaar!